تو دنیا خودتو از کسی پس نگیر شاید تنها چیزی باشه که اون داره...

وقتی میگی دوست دارم خوب به این جمله فک کن شاید نوری رو روشن کنی که با خاموش کردن اون به خاموش شدن او ختم شه...

زخمی بر پهلویم است...

روزگار نمک می پاشد و من پیچ و تاب میخورم و همه گمان می کنند که من می رقصم...

بعضی وقتا دوس دارم وقتی بغضم میگیره

خدا بیاد پایین و اشکامو پاک کنه،

دستمو بگیره و بگه:

آدما اذیتت میکنن؟؟!!!!

بیا بریم..........

داغون تر از همیشه در مسیر زندگی طی می کنم شب و روز های تکراری و خالی از معنادار بودن را...

و تنها چشم دوختم به روزنه ی امیدی که از فردا به قلب پر از غم و تاریکم می تابد

می نویسم در اوج تنهایی ام

از افق های دوری که آن را درک نمیکنی، نمیفهمی

و وسعتش آنچنان زیاد است که من هم از توصیف آن عاجزم

روی این زمینی که تهی از عشق، صداقت،مردانگی و محبت است

پاهایم دیگر توان قدم برداشتن را ندارد، دستانم دیگر سخت دست به قلم می شود

قلبم که از زخم زبانها به درد آمده و از کینه ها لبریز شده

و زبانم به بند آمده از بعضی چیزهای به دور از احساس

و تنها این ذهن خسته و آشفته ی من است

که همه چیز را در یادش می سپارد، همه ی واژه ها، جملات، رفتار و کردارها را

می نویسم در اوج تنهایی ام

تا با هر بار خواندن نوشته ها شوق و انگیزه ام برای رسیدن به فردا بیشتر شود.

فردایی که در آن هیچ خبری از حق باطل کردن نیست

خبری از دروغ و حرفهای پشت پرده نیست

فردایی که من میروم شاید برای همیشه

روزی که آرامش و خوشبختی را لمس میکنم جدای از آدمهای ...

معلم عصبی دفترو روی میز كوبید و داد زد: سارا...

دخترك خودشو جمع و جور كرد،سرشو پایین انداخت و خودشو تا جلوی میز معلم كشید و با صدای لرزان گفت : بله خانوم؟

معلم كه از عصبانیت شقیقه هاش میزد، تو چشمای سیاه و مظلوم دخترك خیره شد و داد زد:چند بار بگم مشقاتو تمیز بنویس و دفترتو سیاه و پاره نكن؟هـــا؟!فردا مادرتو میاری مدرسه میخوام در مورد بچه ی بی انضباطش باهاش صحبت كنم!

دخترك چونه ی لرزونشو جمع كرد... بغضشو به زحمت قورت داد و آروم گفت:خانوم... مادرم مریضه... اما بابام گفته آخر ماه بهش حقوق میدن...اونوقت میشه مامانمو بستری كنیم كه دیگه از گلوش خون نیاد... اونوقت میشه برای خواهرم شیر خشك بخریم كه شب تا صبح گریه نكنه... اونوقت... اونوقت قول داده اگه پولی موند برای من هم یه دفتر بخره كه من دفترهای داداشمو پاك نكنم و توش بنویسم... اونوقت قول میدم مشقامو ...

معلم صندلیش رو به سمت تخته چرخوند و گفت بشین سارا ...

و كاسه ی اشك چشمش روی گونه خالی شد...

(زندگی یعنی درد و رنج....زندگی عذابی بیش نیست)

آن یوسفی هم که برگشت به کنعانش استثنا بود

تو غمت را بخور!

چون یاد می گیرند چگونه درد به دلت بیاورند...

به چه میخندی تو؟

به مفهوم غم انگیز جدایی؟

به چه چیز؟

به شکست دل من یا به پیروزی خویش؟

به چه میخندی تو؟

به نگاهم که چه مستانه تو را باور کرد؟

یا به افسونگری چشمانت که مرا سوخت و خاکستر کرد؟

به چه میخندی تو؟

به دل ساده ی من میخندی که دگر تا به ابد نیز به فکر خود نیست؟

خنده دار است بخند............

گفتی ما به درد هم نمی خوریم...

اما هرگز نفهمیدی

که من تو را برای دردهایم نمیخواستم...

و امروز در آغوش دیگری نفس نفس می زنند...

خیلی سخته که بخوای با آب خوردن بغضتو بفرستی پایین اما یه دفعه اشک از چشات جاری بشه...خیلی سخته  که وقتی رفتی تا با پول تو جیبی چند ماهت برای تولدش کادو بخری با یکی دیگه ببینیش...

چه صادقانه پذیرفتم،چه ابلهانه با تو خوش بودم،چه کودکانه همه چیزم شدی،چه زود نیازمندت شدم!چه حقیرانه ترکم کردی،جه ناجوانمردانه واژه ی غریب خداحافظی به میان آمد،چه بی رحمانه من سوختم!!

 کاش همیشه در کودکی می ماندیم تا به جای دلهایمان سر زانوهایمان زخمی میشد!

میدانم مدت هاست که ارزان شده ام...چانه میزنم که به مفت نفروشی ام...

دیروز اومده بود دیدنم...با یه شاخه گل و همون لبخندی که همیشه آرزوشو داشتم،گریه کرد و گفت دلم برات تنگ شده ولی من فقط نگاش میکردم...وقتی رفت سنگ قبرم از اشکاش خیس شده بود...

خدایا...

جای سوره ای به نام عشق در قرآنت خالیست،که اینگونه آغاز می گردد:

و قسم به روزی که قلبت را می شکنند و جز خدایت مرهمی نخواهی یافت!

دلم بچگی میخواهد جلوی کدام مغازه پا بکوبم تا برایم آرامش بخرند؟!

بس که دیوار دلم کوتاه است هر که از کوچه ی تنهایی من میگذرد به هوای هوسی ام که شده سرکی میکشد و میگذرد...

دلم گرفته ای خدا کجایی............................دلم میخواد دست تورو بگیرم

میدونم این کفره ولی خدا جون...................ساده میگم دلم میخواد بمیرم

دنیای زیبایی که ساختی خدا....................چیزی به جز غم واسه من نداره

عاشق ابرای بهارم اما...............................بیشتر از اون چشای من میباره

خدا همه میگن تو مهربونی..........................میگن که تو عاشق بنده هاتی

پس چرا وقتی اشکامو می دیدی........................جواب قلب خستمو ندادی

خدا به جز تو هیچ کسو ندارم........................که گوش بده حرف دل خستمو

یا وقتی توی سختیا جون میدم............................بهم بگه که میگیره دستمو

غمام دیگه خیلی شده ای خدا............................نمیدونم غصه واسه کدومه

چه حسی داره وقتی که یه بنده..........................بهت میگه که مرگم آرزومه

یه ثانیه خوشی توی زندگی............................این روزا واسه من مث یه خوابه

چرا باید این باشه سرنوشتم...................................تموم این جرا ها بی جوابه

خدا چرا تموم نمیشه عمرم..............................میدونم هیچ کسی منو نمیخواد

خودت نوشتی توی سرنوشتم..........................که واسه من یه روز خوش نمیاد

خدا چقد ناله کنم پیش تو............................................خدا فقط یه بار بده جوابم

بهم بگو تموم اینا خوابه.............................................یا کاری کن که تا ابد بخوبم

هیچ کس تنهاییم ا حس نکرد

وسعت ویرانیم را حس نکرد

در میان خنده های تلخ من

   گریه ی پنهانیم را حس نکرد

آنکه با آواز من مأنوس بود

لحظه ی پایانی ام را حس نکرد

 سلامتی اونایی که درد دل همه رو گوش میدن اما خودشون معلوم نیس کجا درد دل میکنن!

سلامتی اونایی که تو اوج سختی و مشکلات به جای اینکه ترکمون کنن درکمون میکنن!

سلامتی رفیقی که تو رفاقت کم نذاشت ولی کم برداشت تا رفیقش کم نیاره!

سلامتی اون دختری که وقتی یه پسر خوشگل میبینه  سرشو میندازه پایین و زیر لب میگه:اگه آخرشم باشی انگشت کوچیکه ی عشقمم نیستی...

زیستن با این مردمان دردناک است.

عشق یعنی . . .

به نام او که عشق را آفرید

به دادگاه اشتیاق احضار شدم

                     در آنجا

قاصدک قاضی بود

                     وکیلم اشک بود

                                شاکی معشوق

و تماشاگران همه عاشق بودند

قاصدک پرسید:جرمت چیست؟گفتم:بی گناهی

شاکی خندید،تماشاگران گریستند،وکیلم حرف نزد

قاصدک گفت:شاکی شکایتت چیست؟نیم نگاهی به من کرد و گفت:

از دلم شاکی ام که متهم به بی تفاوتی است

وکیلم با صدای بلند گریست،تماشاگران همه ناپدید شدند

قاضی هم پر کشید و رفت.